Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Kole informuje, że w ostatnim czasie odnotowano wzmożoną ilość interwencji spowodowaną wypalaniem traw i innych pozostałości roślinnych. Przypuszczalnymi przyczynami tych pożarów są przede wszystkim celowe podpalenia oraz przypadkowe zaprószenia ognia na przykład poprzez wyrzucenie niedopałków z przejeżdżających pociągów lub samochodów na pobocze drogi.

Dlatego apelujemy do wszystkich o rozwagę i rozsądek podczas używania otwartego ognia oraz o powstrzymanie się od wpalania traw i innych pozostałości roślinnych.

Należy mieć świadomość tego, że nawet mały niegroźnie wyglądający pożar trawy na przydrożnym rowie może gwałtownie rozprzestrzenić się na sąsiednie zabudowania, obszary leśne lub torfowiska, a takie pożary są już bardzo groźne, trudne do ugaszenia i wymagające zaangażowania dużej ilości ratowników i sprzętu do ich likwidacji.

Wypalanie traw i innych pozostałości roślinnych jest więc bardzo niebezpieczne i stanowi zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi, zabija wszelkie organizmy żywe pożyteczne dla ekosystemu i niszczy środowisko.

Statystyki pokazują, że bardzo często dochodzi do sytuacji, w których podczas wypalania traw giną ludzie, są to głównie osoby starsze, które po podpaleniu pozostałości roślinnych nie zdążyły oddalić się w bezpieczne miejsce ze względu na silne zadymienie i dynamikę rozwoju pożaru.

Polskie prawo zabrania wypalania traw i pozostałości roślinnych pod groźbą kary aresztu albo grzywny, kwestie te regulują zarówno przepisy z zakresu ochrony przeciwpożarowej jak i przepisy o ochronie przyrody.

Poniżej przedstawiamy wyciąg z tych przepisów:

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013r. poz. 627) określa:

• Art. 124. Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów.
• Art. 131. Kto: (...) wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2010 Nr 109 poz.719):

• § 40 ust.1 w lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru, w szczególności:
  1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu; (...)

2)palenie tytoniu, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi.
2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy czynności związanych z gospodarką leśną oraz wykonywaniem robót budowlanych.

• § 43. Wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach jest zabronione.

Od sierpnia 2004 r. sprzymierzeńcem w walce z wypalaniem traw stały się przepisy dotyczące dopłat rolniczych. Uznaje się w nich, że wypalanie traw jest działaniem wbrew tzw .”dobrej kulturze rolnej”, a rolnicy dopuszczający się takich praktyk mogą zostać pozbawieni dopłat bezpośrednich i rolno środowiskowych z funduszów Unii Europejskiej.

Wypalanie pozostałości roślinnych w ogrodach, ogródkach działkowych itp. regulowane jest prawem miejscowym i w wielu przypadkach na terenach miejskich zabronione lub dopuszczalne tylko w sezonie wiosennym.

Tekst: kpt. Marek Guzowski